ویرجینیا وولف، نویسنده فمینیست انگلیسی بود که از چهره‌های سرشناس محافل ادبی و انجمن بلومزبری در سال‌های بین جنگ جهانی اول و دوم به شمار می‌رفت. ویرجینیا دچار بیماری روانی بود که گهگاهی به شدت گریبانگیرش می‌شد، اما خوب، خودش می‌گفت که بهترین نوشته‌هاش رو در همون حالت روانی نوشته! بیماری روحی و حمله‌های عصبی ویرجینیا ریشه در مرگ زودهنگام مادر، مرگ پدر و از دست دادن خواهر و دوستانش در سال‌های بعد از جنگ جهانی اول بود. یک روز ویرجینیا جیب‌هاش رو پر از سنگ کرد و خودش رو در رودخانه‌ای غرق کرد! رمان “خانم دالووی” که به سبک جریان سیال ذهن نوشته شده که یکی از بهترین کتاب‌های ویرجینیاست که از زاویه دید یک زن، خیابان‌های لندن و زندگی مردم اون دوره رو به تصویر می‌کشه. کتاب “اتاقی از آنِ خود” هم گردآوری سخنرانی ویرجینیا وولف درباره زن و نوشتن هست. اثری که در دانشگاه‌های جهان تدریس می‌شه!