کتاب حاجی مراد (لئو تولستوی)

کتاب حاجی مراد بین سال‌های 1896 تا 1904 نوشته شده و دو سال بعد از مرگ تولستوی به چاپ رسیده. این داستان که آخرین اثر تولستوی محسوب میشه، روایتی درباره شخصیت اصلی داستان یعنی «حاجی مراده». حاجی مراد رئیس یکی از قبیله‌های کوهستانه و نسبت به اسماعیل کینه داره چون اسماعیل پدرش رو کشته و خانواده‌اش رو اسیر کرده. به همین خاطر حاجی مراد به روس‌ها می‌پیونده تا با دشمنش بجنگه؛ اما روس‌ها اعتماد زیادی به این فرد جدید ندارن و تصمیم می‌گیرن او رو به پاسگاه‌های مرزی بفرستن. تولستوی توی این کتاب وقایع و اتفاقاتی که برای حاجی مراد میفته رو با دقت و صراحت شرح میده و در توصیف وقایع، استادانه عمل می‌کنه.